പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു.
പാതി വഴിയിലെവിടെയോവച്ചാണ്
നിന്റെ നാദമെന്നിലൊരു
ഹൃദയ താളമായി മാറിയത്.
കാതിലാദ്യമായ് നിൻ സ്വരമൊരു
മഴക്കോളു തീർത്തപ്പോ
മറവിയുടെ ആഴങ്ങളിലാണ്ടുപോയ
എന്നിലെ എന്നെ ഞാൻ തിരിച്ചറിയുന്നു..
കേട്ട് തഴമ്പിച്ച പതിവ് പല്ലവികൾ
ഓർമ്മകളുടെ മാറാപ്പിൽ വിശ്രമിക്കട്ടെ..
പ്രണയത്തിനൊരു വർണ്ണമുണ്ടെന്നും
അതിന്റെ നിറം നിന്റെ ശബ്ദമായിരുന്നെന്നും
എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയത് നിന്റെ വാക്കുകൾ
എൻ കാതിൽ പതിഞ്ഞപ്പോഴാണ്.
കണ്ണുകളിലെ ഇരുട്ടിനെയില്ലാതാക്കി
മനസ്സിലൊരു വെളിച്ചം വന്നത്
നീയെന്നടുത്തെത്തിയപ്പോഴാണ്..
ഗന്ധം കൊണ്ട് മയക്കുന്ന പൂക്കളുടെ
നിറമൊന്നു കാണാൻ കൊതിച്ച നാളുകൾ
ഇപ്പോഴെന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
മുന്നോട്ടുള്ള പാതയിൽ എനിക്കെന്റെ
ഊന്നുവടിയുടെ ആവശ്യമില്ലെന്ന്
നിന്റെ സാമീപ്യം എന്നെ മനസ്സിലാക്കിക്കുന്നു..
നടന്നു തീർക്കാനിനി എനിക്കായ് ഒരു വഴിയില്ല
നിനക്കായും ഇല്ല ഒരു വഴി..
നടന്നു തീർക്കാനുള്ള വഴികളൊക്കെയും
ഇനി നമുക്കായ് മാത്രമാണ്,
എന്റെ കണ്ണ് നീയും
നിന്റെ കാലുകൾ ഞാനുമായിട്ട് ...
__അനൂപ് ശ്രീലകം __
