മഴ പെയ്തു തോര്‍ന്നിരിക്കുന്നു...
വരണ്ടുണങ്ങിയ മനസ്സിലും മരുഭൂമിയിലും.
മഴയുടെ പിന്നാലെ തോഴനായ്‌ വന്നകാറ്റും
മനസ്സിനെ തണുപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു...
തിരികെ കൂടണയും വഴിയിലെ ഇടവേളയും
സന്തോഷത്തിന്റെ നിമിഷങ്ങള്‍ കൂട്ടുവന്നിരിക്കുന്നു...
നീ കൂടെയുള്ള നിമിഷങ്ങള്‍,
മനസ്സിനെ ആര്‍ദ്രമാക്കുന്നത്‌ ഞാനറിയുന്നു..
പരസ്പരം പങ്കുവചു കഴിക്കുന്ന
ഭക്ഷണത്തിനിത്രയും രുചിയുണ്ടെന്നു,
ഇന്നാണെന്റെ മനസ്സ്‌ പറഞ്ഞത്‌...
നനുത്ത നീര്‍പ്പുളകവുമായ്‌ വിരിച്ചിരിക്കും
പുല്‍ത്തകിടിയില്‍ അടുത്തിരിക്കുമ്പോള്‍
ഇത്രയും മനോഹരമണീ പച്ചപ്പിനെന്ന്
ഞാനാദ്യമയ്‌ അറിയുകയായിരുന്നു...
എന്റെ കൈവെള്ളയില്‍ നിന്‍ കരസ്പശമേറ്റപ്പോള്‍
നമ്മെ ചുറ്റി നമ്മിലലിയുന്ന തണുത്ത ആ കാറ്റ്‌ പോലും
ചെറു ചൂടുമായി വിദ്യുത്‌ തരംഗങ്ങള്‍
എന്‍ മനസ്സിലേക്കെത്തിയത്‌ ഞാനറിഞ്ഞു..
പക്ഷെ.. പറഞ്ഞ വാക്കുകളിലൊന്നിലും
മനസ്സില്‍ തുളുമ്പിയ പ്രണയം മുഴുവനുമില്ലായിരുന്നു...
ജീവിതത്തിന്റെ തീച്ചൂളയില്‍ വാര്‍ത്തെടുത്ത
തീഷ്ണമായ വാക്കുകളാല്‍ തീര്‍ത്ത
യഥാര്‍ത്യത്തിന്‍ വാചക കൂടാരങ്ങള്‍ മാത്രം..
അറിയാം പരസ്പരം എങ്കിലും
തുറക്കാത്ത പ്രണയ ജാലക വാതില്‍ അടച്ചിട്ട്‌
ഒരിക്കല്‍ കൂടി അതിന്റെ ദൃഡ്ഡത വരുത്തി
ഇനിയുമൊരിക്കല്‍ കാണാനായി
പിരിയുന്നു നാമിപ്പോള്‍...
കണ്‍കോണിലുതിര്‍ന്ന മിഴിനീരിനെ
മന:പൂര്‍വ്വം അവഗണിച്ചുകൊണ്ട്‌..
------- അനൂപ്‌ ശ്രീലകം ------
No comments:
Post a Comment