മനസ്സ് എന്നോട് പറഞ്ഞത് ..

മുടിയിഴകള്‍  പറത്തുന്ന കാറ്റിന്റെ തലോടലില്‍ 

മൌനമായ് പറയുന്ന നിന്റെ കണ്ണുകളേയും  നോക്കി
കടലിരമ്പം കേട്ട് ഇരിക്കുമ്പോള്‍ 

ഓര്‍ മ്മകള്‍  മനസ്സില് ഒരു തിരയായ്‌ വന്നു ..

കാലം കാത്തുവച്ചത് ഈ നിമിഷത്തിനു വേണ്ടിയാവാം

അല്ലെങ്കില്‍ 

കാലം ചെയ്യിച്ചതാവാം നമ്മളെ ..

വെറുപ്പിന്റെ കയ്പ്പുനീര്‍  കുടിപ്പിച്ച്

ദേഷ്യത്തിന്‍ കണ്ണീര്‍ കുടിപ്പിച്ച്

മനസ്സില്‍ നിറയെ കുത്തുവാക്കുകളും പേറി

ശത്രുതയുടെ  പാരമ്യതയില്‍ വിരാചിച്ചത്

നാം അറിഞ്ഞോ അതോ അറിയാതെയോ ..

അതുമല്ലെങ്കില്‍ ..

സൌഹൃദത്തിന്റെ മുഖംമൂടി അണിഞ്ഞ്
മനസ്സില്‍ വിഷം കുത്തിവച്ചു തന്ന
ചുറ്റിലുമുള്ള സ്വാര്‍ത്ഥമതികളോ ..
കപട സ്നേഹത്തിന്‍റെ മതിലുകള്‍ പൊട്ടിച്
നമ്മള്‍ നമ്മളെ അറിയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍
നമ്മള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു ..
ശത്രുതയുടെ മായിക വലയത്തില്‍
നമ്മള്‍ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയത്
ദൈവം നമ്മള്‍ക്ക് വരദാനമായി തന്ന
സ്നേഹത്തിന്‍റെ .. ഇഷ്ടത്തിന്റെ ..
മൃദുല സുന്ദര നിമിഷങ്ങളായിരുന്നു ..
ഇപ്പോള്‍ ..
പൊഴിയുന്ന ഇലകളെ നോക്കി
നെടുവീര്‍പ്പിടുന്ന മരത്തിന്റെ
വേദനയാണ് എന്‍ മനസ്സില്‍
നീ അകന്നു പോവുന്ന നിമിഷങ്ങളില്‍ ..

നിന്റെ സ്വരം ഒന്നിടറിയാല്‍
നിന്‍ മിഴികള്‍ ഒന്ന് തൂവിയാല്‍
പിടക്കുന്നത് എന്‍ ഹൃദയം ആണെന്ന് 
ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു ഇപ്പോള്‍

എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ അവസ്ഥ തന്നെയാണ്
നിന്റെയും എന്ന് ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്
ജീവിതത്തിന്റെ മുള്ളു കളെ കുറിച്ച്
വിഷയം വാക്കുകളില്‍ വന്നപ്പോള്‍
എന്റെ കണ്ണൊന്നു നിറഞ്ഞപ്പോള്‍
പിടയ്ക്കുന്ന നിന്റെ ഹൃദയം..
നീ പോലും അറിയാതെ നിന്‍റെ കൈകളെ
എന്റെ കവിളില്‍ തലോടിച്ചപ്പോഴാണ് ..
അപ്പോള്‍ നീ..
നിലാവിന്റെ നൈര്‍മല്യമായ്
എന്‍ കാതില്‍ മൊഴിഞ്ഞത്
പ്രണയമായിരുന്നു എന്ന് എനിക്ക്
വേര്‍തിരിചെടുക്കനവുന്നില്ല ...
നിന്റെ മൌനംപോലും ചിലപ്പോള്‍
പ്രണയാര്‍ദ്രമായ വാക്കുകള്‍ എന്നില്‍ നിറക്കാറുണ്ട്
എന്റെ കണ്ണുകള്‍ക്ക് ഇപ്പോള്‍
നിന്‍ രൂപമുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍ മതി ...
എന്‍ കാതുകള്‍ക്ക് നിന്‍ സ്വരങ്ങള്‍ മതി ...

ഇനി ഒരു പ്രാര്‍ത്ഥന മാത്രം..
അകന്നു പോവരുതേ നിന്‍ മനം എന്നില്‍ നിന്ന്
എന്‍ കണ്ണുകള്‍ അടയുംവരെ
അവസാന ശ്വാസം ഞാന്‍ എടുക്കും വരെ ..
മരണം പോലും നമ്മളെ അകറ്റാതിരുന്നെങ്കില്‍ ..

------ അനൂപ്‌ ശ്രീലകം----